Një dhomë torture e quajtur “dhoma e bardhë”

A keni menduar ndonjëherë se një ngjyrë mund të përdoret si mjet torture?
Me sa duket, po. Tortura në dhomën e bardhë konsiderohet të jetë një nga format më të rrezikshme të vuajtjeve mendore. Megjithëse kjo metodë e vuajtjes është përdorur për disa dekada, ajo u bë e mjaft e njohur kohëve të fundit me zbatimin e saj në Iran.

Dhuna në dhomën e bardhë është një formë e torturës psikologjike që ka të bëjë me izolim të plotë dhe privim shqisor të të burgosurve.

Torturimi i dhomës së bardhë përfshinë qëndrimin e një të burgosuri në një qeli ose një kuti që ka mure tërësisht të bardha. Fletët, rrobat e burgut, dyert, ditat dhe çdo gjë tjetër në qeli janë të bardha. Gjithashtu, ushqimi i cili shërbehet është orizi i cili poashtu ka ngjyrë të bardhë. Për më tepër, privimi shqisor nuk është shkaktuar vetëm nga ngjyra, por edhe nga mjedisi absolutisht i heshtur.
I burgosuri mbahet i izoluar dhe nuk mund të flasë me askënd, madje edhe nëse duhet të përdoret tualeti, i burgosuri duhet të shkelë në një copë letre të bardhë nën derën e rojes. Pantoflat e rojeve janë të mbushura në mënyrë që i burgosuri të mos dëgjojë ndonjë tingull, por vetëm tingujt që i burgosuri i shkakton.

Çdo gjë në qelinë e burgut, duke përfshirë edhe ushqimin, është e bardhë.
Gjithashtu, nuk ka zë në dhe rreth qelisë, përveç atyre që i shkakton i burgosuri.

Siç është e qartë, tortura e dhomës së bardhë nuk ka të bëjë me rrahje dhe dhimbje. Megjithatë, është më keq. Truri juaj është i malltretuar shumë keq dhe atë pa prekur. Qëllimi i dënimeve të tilla është që zakonisht të mbjellin frikë tek i burgosuri por rezultatet janë shumë më të rrezikshme sesa vetëm një ‘i burgosur i frikësuar’. I burgosuri humb identitetin e tij në këtë proces. Ai nuk mund ta dijë se kush ishte madje as anëtarët e familjes nuk i njeh.
Për më tepër, në dhomë ngjyra e bardhë prodhon një lloj ajri që te i burgosuri mbjell frikë.

Rezultati i kësaj torture është humbja e identitetit dhe humbja e ndjenjave.
Gjithashtu, i burgosuri abstenon nga ngjyra e bardhë dhe humb aftësinë për ti njohur njerëzit të cilët i njeh.

Në kohët moderne, tortura e dhomës së bardhë u përdor në Iran nga Iranian Guard Revolutionary në një qendër të fshehtë të paraburgimit. Të burgosurit ishin gazetarë të cilët e pyetën regjimin iranian nëpërmjet fjalimeve dhe shkrimeve. Një nga të burgosurit ishte Amir Fakhravar, i cili shpjegoi përvojën e tij si një “shurdhues” dhe “i çnjerëzuar”. Rasti i Fakharvar u identifikua dhe u dokumentua nga Amnesty International në vitin 2004, viti kur ai u torturua.

Këto raste dolën në Irlandë, SHBA dhe Venezuelë. Tortura në dhomën e bardhë është një mjerim psikologjik që nuk kurseu të burgosurin edhe pas daljes nga burgu. Përveç kësaj, vuajtja vazhdon pafundësisht dhe presoni nuk kthehet përsëri në jetën normale. Sesionet psikiatrike mund të ndihmojnë në një farë mase, por rimëkëmbja e plotë mendore është një ëndër ndoshta edhe e parealizuar për një të burgosur të tillë.
Për fat të keq, vuajtja zgjat për tërë jetën.

Përgatiti dhe Përshtati: 

WWW.STUDENTET.MK